بررسی فیلم ددپول 2

بررسی فیلم ددپول 2

رایان رینولدز در نقش اصلی وید ویلسون، با نام مستعار ددپول، در فیلم ددپول 2 بازمی‌گردد، یک روان‌درام غم‌انگیز و دلخراش که مطمئناً طرفداران نسخه اصلی را گیج و عصبانی می‌کند. اولین "ددپول" به کارگردانی تیم میلر با سرعت سه شوخی در دقیقه و عدم تمایلش به جدی گرفتن کلیشه های معمولی اصلی ابرقهرمانی متمایز شد. این فیلم از بدلکار تبدیل به کارگردانی دیوید لیچ (که اولین بار با «جان ویک» پشت دوربین ظاهر شد) با یک انفجار واقعی شروع می شود، با قهرمان افسرده اسرارآمیز ما که خود را در بالای بستر مرگ کپسول های سوخت مواد منفجره می سوزاند، سپس به عقب حرکت می کند تا جزئیات ضربه را به تصویر بکشد.

برای تماشای فیلم سینمایی در ژانرهای مختلف به سایت فیلم نماوا مراجعه نمایید.

که او را آنقدر ناراحت کرد که خودش را بکشد. صادقانه بگویم، من حیرت زده بودم که لیچ، رینولدز و شرکت اعصاب این را داشتند که در پنج دقیقه اول فیلمشان چنین عاقل مالی را از بین ببرند، سپس بقیه زمان خود را به حمایت از تلاش های شخصیت ها برای غصه خوردن و ادامه دادن کارشان اختصاص دهند. زندگی، مبارزات آنها در تصاویر سفید شده ثبت شده است که معمولاً با فیلم های DC مرتبط است. اوج احساسی سکانسی طولانی از ونسا (مورنا باکارین) بیوه وید است که یونیفرم قرمز قهرمان را که اکنون بی فایده است، از چوب لباسی در کمد پایین می آورد، عطر شریک متوفی خود را استشمام می کند و در حالی که موسیقی متن یک کلید فرعی به نام کاپلا پخش می کند، اشک می ریزد. نسخه «بیش از یک احساس» بوستون.

ژانرهای مختلفی از جمله فیلم ترسناک و فیلم عاشقانه نیز در نماوا فراهم شده است.

خوب، بدیهی است که هیچ کدام از اینها اتفاق نمی افتد، به جز اینکه وید خودش را منفجر کند - و اگر تا به حال در زندگی خود یک کتاب کمیک خوانده اید، یا فیلمی دیده اید، یا نفس کشیده اید، می دانید که یک فیلم ابرقهرمانی با این فیلم شروع نمی شود. قهرمان خود را از بین می برد مگر اینکه بخواهد آسیب را در اسرع وقت جبران کند. یک سرآشپز کافه تریا (وید ویلسون) پس از زنده ماندن از یک حمله تقریباً مرگبار، تلاش می کند تا رویای خود را برای تبدیل شدن به داغ ترین بارمن مایبری برآورده کند و در عین حال یاد می گیرد که با حس چشایی از دست رفته خود کنار بیاید. اینگونه بود که وب‌سایت رسمی فاکس قرن بیستم خلاصه‌ای از داستان این فیلم را در ابتدای اکران آن منتشر کرد، که می‌تواند نشانه‌ای کوچک از سطح متانتی که سازندگان فیلم در این پروژه آورده‌اند را به شما نشان دهد. حتی زمانی که «ددپول 2» جدی است، یا سعی می‌کند شما را فریب دهد تا فکر کنید جدی است، درخششی در چشمان آن وجود دارد که بازی را از بین می‌برد.

پخش زنده فوتبال در مسابقات مختلف را نیز میتوانید از سایت فیلم نماوا دنبال کنید.

این فیلمنامه که به رینولدز، رت ریس و پل ورنیک اختصاص دارد، متوجه می‌شود که ددپول جهش یافته راه خود را به عمارت ایکس می‌پیوندد و به اعضای مختلف مردان ایکس از جمله دومینو (زازی بیتز) و کولوسوس (افکت‌های رایانه‌ای به علاوه صدای استفان کاپیچیچ) می‌پیوندد. )- در حالی که آنها سعی می کنند از یک جهش یافته نوجوان سرکش به نام فایرفیست (جولیان دنیسون) در برابر ترور توسط ترمیناتور محافظت کنند، یا لوپر، یا مزدور آینده متیو کیبل (جاش برولین، با نام مستعار جوان نیک نولتی بازگشت، در نقش او. دومین شخصیت مارول در کمتر از یک ماه.)

فیلم عاشقانه هندی و فیلم عاشقانه کره ای نیز از ژانرهایی که مورد استقبال هواراداران فیلم های این کشورها قرار میگیرد.

شباهت‌های قابل توجهی بین برخی از عناصر این فیلم و «انتقام‌جویان: جنگ بی‌نهایت» وجود دارد. فیلم ها حتی یک استودیو مشترک ندارند (هنوز). از جمله: بررسی کامل سوال کمیک قدیمی و عمدتاً بلاغی، "چقدر مرده است؟" «ددپول 2» تا جایی که می‌تواند، بدون هیچ‌وقت، برای یک میلی‌ثانیه به موضوعی که در مورد آن می‌تواند متفکرانه برخورد می‌کند، به نظر می‌رسد که ممکن است در چشم رنج واقعی به نظر برسد. مانند اولین «ددپول»، که ستون فقرات آن تشخیص غیرمنتظره سرطان بود، وید و دیگر شخصیت‌ها از دست دادن و ناامیدی رنج می‌برند، اما چیزی که نمی‌توان از طریق دسیسه‌هایی که قبلاً به طور ضمنی در روایت آغازین قهرمان وعده داده شده است، اصلاح یا اصلاح شود. کمی ناخوشایند وجود دارد، اما دیالوگ گستاخانه و صدای بدبینانه شادمانه تضمین می کند که ما هرگز مجبور نخواهیم شد در آن غوطه ور شویم. فقط این نوع فیلم نیست. بیشتر از هر فیلم ابرقهرمانی دیگری، از جمله فیلم اصلی "ددپول"، این فیلم معادل کمیک با درجه R با یکی از آن دسته از فیلم‌های "جاده" باب هوپ و بینگ کرازبی است (برای فهرست کامل اینجا را کلیک کنید) که ولگردهای تند تند هوپ و کرازبی با بی شرمی و پرحرفی محض از نقاط تنگ بیرون آمدند و مکث کردند تا دیوار چهارم را بشکنند و به بیننده بگویند که اکنون ممکن است زمان خوبی برای بیرون رفتن برای پاپ کورن باشد.

فیلم عاشقانه ترکی نیز از دیگر ژانرهایی است که در فیلم های این کشور مورد استقبال قرار میگیرد.

نتیجه تا حدودی شبیه یک استندآپ کمدی ویژه با تولید مجلل، ابرقهرمانی و ابرشرور است، با صحنه‌های مبارزه، تعقیب و گریز و انفجارها که در فیلم‌هایی از قهرمان به شما می‌گوید که از چند هفته‌ای که اخیراً سپری کرده است، می‌گوید. رینولدز دینامیک اصلی «ددپول» را تکرار می‌کند که حداقل پنج برابر آنچه در ازای آن به او می‌دهد به فیلم می‌دهد و نیاز، ترحم به خود، استیصال و خودشیفتگی را به انواع مختلف سوخت کمیک تبدیل می‌کند. اعترافات دائمی وجود دارد که شما در حال تماشای یک فیلم هستید، و در عین حال یک فیلم فرمولی (درست قبل از شروع سومین پرده فیلم، پسر ما اعلام می‌کند که اگر نقشه‌اش موفق شود، همه زودتر به خانه بر می‌گردند، زیرا این اتفاق خواهد افتاد. نیازی به عمل سوم نیست). ارجاعات به ظاهر تصادفی (اما نه واقعاً) فرهنگ پاپ وجود دارد، از جمله مقایسه ملودی های "آیا می خواهی آدم برفی بسازی" از "یخ زده" و "پدر، می شنوی؟" از "ینتل" چیزهای بسیار زیادی وجود دارد، از جمله کمی شلختگی با شمارش بدن، به علاوه برخی انتقادات عطف به ماسبق از تلاش های برند مارول برای مهم بودن سرمایه ("ما مردان ایکس هستیم، استعاره ای قدیمی از نژادپرستی در دهه 60! "ددپول، درست قبل از یک اتفاق بزرگ، اعلام می کند). حتی در پایان نیمه‌ای طولانی وجود دارد که یادآور اوایل جیم کری است.

من در ابتدا با نقد کمتر این سایت از فیلم اول موافق بودم، فیلمی که به شیوه ای آشکار و بسیار سخت «تند» بود و گهگاه رتبه «R» خود را با تمام غرور نابجای یک پسر دبیرستانی می پوشاند. سبیل‌های شیر شکلاتی مانند یک آبکش سوپ به سبک سام الیوت (اگرچه - آفرین! - جزئیات درمان سرطان و زندگی جنسی وید با ونسا برای فیلمی به این گرانی واقعاً غیرمنتظره بود). اما مجموعه‌ای از فیلم‌های ابرقهرمانی PG-13 که قبل و بعد از آن انجام شد، و به نظر می‌رسید که همه تا حدی با وقار خود هیپنوتیزم شده‌اند، «ددپول» اصلی را مانند وزنه‌ای ضروری جلوه داد. در چند سال گذشته هر چه بیشتر در تلویزیون با آن برخورد کردم، بیشتر از آن قدردانی کردم. («جوخه انتحاری» که چند ماه بعد اکران شد، نشان داد که چگونه نمی توان چنین فیلمی را ساخت.)

و برای فیلمی که می‌داند چیست، و از بودن آن راضی است، چیزی برای گفتن وجود دارد. به جز چند خط انفرادی و بینایی، یک سکانس اکشن-کمدی فوق‌العاده فوق‌العاده در نزدیکی قسمت میانی، و برخی اجراهای تند و تیز (از جمله یکی از برولین، که در غیر این صورت یک قاتل فک گرانیتی را آغشته می‌کند. سر گوشت با انسانیت قابل تشخیص) در اینجا چیز زیادی برای یادآوری وجود ندارد. اما از آنجایی که «ددپول 2» هیچ نشانه‌ای از تمایل به بازنویسی یک ژانر کامل با جسارت‌اش نشان نمی‌دهد، ممکن است بپذیریم که کاری را که ظاهراً می‌خواهد انجام دهد، حرفه‌ای و ذوق است و هر چه سریع‌تر این قطعه را به پایان برسانیم، سریعتر می توانید به شبکه های اجتماعی بروید و از آن شکایت کنید.