بررسی فیلم ترامبو
بررسی فیلم ترامبو
راه هایی برای ورود به ترامبو، یک فیلم زندگینامه ای به سبک تلویزیونی درباره فیلمنامه نویسی که در لیست سیاه دالتون ترامبو قرار دارد، اواخر دهه 40 است و قهرمان همنام برایان کرانستون در زندان فدرال است. او به تازگی در مقابل کمیته فعالیت های غیرآمریکایی مجلس نمایندگان آمریکا (HUAC) ظاهر مخربی داشته است، زمانی که با جی. پارنل توماس (جیمز دومونت)، رئیس سابق آن کمیته، که به فرار مالیاتی بر درآمد محکوم شده است، برخورد می کند. وقتی نماینده کنگره با طعنه گفت که آنها اکنون در یک قایق هستند، ترامبو با قاطعیت پاسخ می دهد: "به جز اینکه تو مرتکب جنایت شدی و من نکردم."
برای تماشای فیلم سینمایی در ژانرهای مختلف به سایت فیلم نماوا مراجعه نمایید.
که چیزهای زیادی در مورد «ترامبو» به شما می‌گوید: این یکی دیگر از آن فیلم‌های ساده و سفارشی درباره لیست سیاه هالیوود است که در آن فیلم‌هایی که در فهرست سیاه قرار گرفته‌اند، همه بی‌گناه هستند، به هر شکلی که قابل تصور باشد. با این حال، در واقع، ترامبو به جرمی محکوم شد: تحقیر کنگره، که شامل امتناع از پاسخ دادن حتی به شهادت واقعی واقعی به کمیته‌ای بود که تحقیقات مشکوک سیاسی اما کاملاً قانونی را آغاز کرده بود.
ژانرهای مختلفی از جمله فیلم ترسناک و فیلم عاشقانه نیز در نماوا فراهم شده است
مشکل بازبینی فیلمی مانند فیلم سینمایی ترامبو این است که پس از دهه‌ها اطلاعات نادرست و تحریف‌هایی به وجود می‌آید که حافظه عمومی رویدادهایی را که در آن پوشش می‌دهد غرق در برداشت‌های نادرست افراطی شده است. فقط به عنوان یک مثال کوچک، کپی ژاکت دی وی دی در یک مستند اخیر درباره ترامبو را در نظر بگیرید، که او را به عنوان "در فهرست "ده هالیوود" توصیف می کند که توسط کمیته ضد آمریکایی مجلس در دهه 1940 برای انجمن های کمونیستی در لیست سیاه قرار گرفت.
به عنوان یک بیانیه واقعیت، این ادعا احتمالاً توسط بسیاری از مردم پذیرفته می شود. اما HUAC هرگز کسی را در لیست سیاه قرار نداد. روسای استودیوهای هالیوود پس از جلسات استماع سال 1947 لیست سیاه را تنظیم کردند. برای بیش از یک دهه، این روشی بود که اکثر افراد در صنعت یا از آن حمایت کردند یا آشکارا در برابر آن مقاومت نکردند. خود ترامبو، در حالی که اجازه می‌داد کنگره 1947 و برخی از کنگره‌های بعدی را تحقیر کند، اصرار داشت که دولت ایالات متحده و راست‌گرایان شریر آن در فهرست سیاه مقصر نیستند - هالیوود مقصر بود.
فیلم عاشقانه هندی و فیلم عاشقانه کره ای نیز از ژانرهایی که مورد استقبال هواراداران فیلم های این کشورها قرار میگیرد.
این یکی از نکات مهمی است که به نوعی در «ترامبو» گم می‌شود، که از همان اسطوره‌های درهم‌آمیزی بهره می‌برد که از دهه 1970 در لیست سیاه رشد کرده است. این اسطوره به سردرگمی های مختلف بستگی دارد و دیگران را تشویق می کند (به عنوان مثال، سناتور جوزف مک کارتی با پیگیری هالیوود توسط کنگره ارتباط داشت، او نداشت). مهم‌تر از همه، ما را دعوت می‌کند که حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا را فقط به عنوان یک حزب سیاسی دیگر ببینیم و نه به عنوان ابزار داخلی یک استبداد خارجی متخاصم و فوق‌قاتل.
فیلم عاشقانه ترکی نیز از دیگر ژانرهایی است که در فیلم های این کشور مورد استقبال قرار میگیرد.
ترامبو در سال 1943، زمانی که ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی متحد اتحاد جماهیر شوروی بودند، به حزب کمونیست پیوست. ما در طول چندین سالی که او عضو بود، هرگز چیزی از فعالیت های او در حزب ندیدیم. در عوض، وقتی فیلم در سال 1947 اکران می‌شود، او فیلمنامه‌نویسی ثروتمند و فوق‌العاده موفق است که عضویت در حزب او را در مقابل HUAC دعوت می‌کند. اگرچه فیلم توضیح نمی دهد که چرا همه اعضای هالیوود تن از یک استراتژی بد شانس برای ادعای متمم اول (به جای پنجمین متمم که شاهدان بعدی را از زندان دور نگه می دارد) اتخاذ کردند، نشان می دهد که آنها از دادگاه عالی انتظار دارند محکومیت های بعدی آنها در مورد تحقیر کنگره را لغو کنند.
این اتفاق نمی‌افتد، بنابراین همه آنها به زندان می‌روند، جایی که ترامبو می‌فهمد که برخی از اعضای پرولتاریا کمونیسم او را به اندازه راست‌گرایان مانند جان وین تحقیر می‌کنند. پس از آن به هالیوود بازگشت - فیلم دو سالی را که او در مکزیک با سه فیلم‌نامه‌نویس دیگر و خانواده‌هایشان گذراند، از بین می‌برد - او موظف است با نوشتن فیلمنامه‌هایی با نام مستعار برای تهیه‌کنندگان کم اجاره‌ای مانند برادران کینگ (با بازی جان برای خنده) از خانواده‌اش حمایت کند. گودمن و استفان روت). در حین شرکت در این بالماسکه، او حتی موفق می‌شود «تعطیلات رومی» و «شجاع» را بنویسد که برنده اسکار می‌شوند و به نویسندگان «جلویی» می‌رسد که نامشان روی آنها گذاشته شده است.
برای تماشای این فیلم خارجی و دیگر سریال های خارجی به سایت فیلم نماوا مراجعه نمایید.
مشکلات ترامبو برای زنده ماندن به عنوان یک نویسنده در لیست سیاه و تلاش های او برای شکستن آن، قلب فیلم است. همسر دلاور او، کلئو (دایان لین) و سه کودک در سن مدرسه باید با وجودی که بر اساس مجموعه‌ای از فریب‌کاری‌ها ساخته شده است، کنار بیایند، و با ظرافت نویسنده‌ای که بیشتر کارهایش را در وان حمام مشروب می‌نوشد و سیگار می‌کشد، کنار بیایند. اما استقامت نفرت‌آمیز ترامبو زمانی نتیجه می‌دهد که کرک داگلاس او را برای نوشتن «اسپارتاکوس» دعوت می‌کند و اتو پرمینگر از او می‌خواهد «Exodus» را اقتباس کند - جذاب‌ترین بخش فیلم، این صحنه‌ها نشان‌دهنده پیروزی ترامبو است که دیگران را نیز نجات می‌دهد.
کارگردانی جی روچ کارآیی سریع درام های تلویزیونی او مانند «تغییر بازی» را به یاد می آورد، اما به نظر می رسد علاقه ای به زیر بار رفتن درام ندارد. در اواخر فیلم، زمانی که ترامبو یک مرد مسن تر است، بخشی از سخنرانی معروف را می بینیم که در آن او اعلام کرد که در داستان لیست سیاه هیچ قهرمان یا شرور وجود ندارد، فقط قربانی هستند. این فیلم به ما نمی‌گوید که این بدعت منجر به تندی تلخ همکاران کمونیست او شده است، بلکه به ما نشان می‌دهد که چگونه سرخوردگی طولانی‌مدت ترامبو از حزب منجر به آن شد. فیلم مملو از چنین کاستی هایی در زمینه سازی است.
