امواج اقیانوس

در اوایل سال جاری، GKIDS نسخه بازسازی‌شده «فقط دیروز» استودیو گیبلی را منتشر کرد که به ندرت دیده شده و استادانه است و سال را به شیوه‌ای مشابه به پایان می‌رساند و در خزانه‌ها حفاری می‌کند تا یک درام انیمیشنی و فیلم کودکان از یکی از مهم‌ترین فیلم‌ها را به بینندگان آمریکایی ارائه دهد. شرکت های فیلم در تاریخ (اکنون در اکران محدود در نیویورک).

"امواج اقیانوس" در اوایل دهه 90 از تلویزیون ژاپن پخش شد، اما از آن زمان به سختی در ایالات متحده یافت می شود. گزارش شده است که به عنوان فرصتی برای برخی از انیماتورهای جوان در گیبلی زنده شد تا بال‌های خود را باز کنند، "امواج اقیانوس" اولین فیلم گیبلی است که توسط هایائو میازاکی یا ایسائو تاکاهاتا کارگردانی نشده است، اگرچه می‌توان اثر انگشت هر دو جنتلمن را در فینال مشاهده کرد. تولید - محصول. با زمان اجرا بسیار کوتاه (72 دقیقه) و داستان فریبنده ساده، "امواج اقیانوس" می تواند مانند پاورقی در داستان گیبلی احساس شود، اما ویژگی های خاص خود را نیز دارد. این یک درام ظریف و به خوبی روایت شده است که ممکن است عمق چیزی مانند «فقط دیروز» را نداشته باشد، اما ثابت می‌کند که شاگردان میازاکی و تاکاهاتا به صحبت‌های معلمان خود گوش می‌دادند.

«امواج اقیانوس» به کارگردانی تومومی موچیزوکی و نویسندگی کائوری ناکامورا (برگرفته از رمانی از سائوکو هیمورو)، داستان خاطره و عشق است. تاکو مرد جوانی در ایستگاه قطار توکیو است که چهره ای آشنا را روی سکوی دیگری می بیند. آیا ممکن است ریکاکو، زن جوانی باشد که چند سال قبل زندگی خود را در مدرسه تغییر داد؟ سپس فیلم به دوران مدرسه تاکو برمی گردد و بر روی دختر جدیدی تمرکز می کند که همه را تکان می دهد. تاکو ابتدا ریکاکو را از طریق چشمان دوستش یوتاکا، که زن جوان جذاب را از پنجره دید، شناسایی می کند. اکنون پشت او به پنجره است و بنابراین تاکو باید نظر دوستش را به عنوان واقعیت در نظر بگیرد. او فوراً این شخص را از چشمان دوستش می بیند، و همین امر باعث می شود بعداً اعتراف به احساسات او نسبت به ریکاکو، از ترس اینکه دوستی او با یوتاکا را به هم بزند، سخت تر می شود.

بله، افرادی که با فانتزی‌های استادانه‌ای مانند «شاهزاده مونونوکه» و «روح دور» شناخته می‌شوند، یک درام مثلث عشقی ساختند. این فیلم حتی ملایم‌تر و اغلب بی‌حادثه‌تر از آن چیزی است که توصیفش ممکن است شما را باور کند. این یک داستان اپیزودیک از رویارویی بین ریکاکو و تاکو است. یک سفر مدرسه ای به هاوایی وجود دارد که طی آن ریکاکو پول خود را از دست می دهد و می خواهد مقداری قرض بگیرد. یک سفر سرنوشت ساز به توکیو وجود دارد که در آن ریکاکو تلاش می کند تا پدرش را پیدا کند و تاکو در نهایت با او تگ می کند. سیلی زیاد هست می‌توان این بحث را مطرح کرد که اگر «امواج اقیانوس» متحرک نبود و سه ستاره CW در آن بازی نمی‌کرد، اوضاع کسل‌کننده‌ای بود.

اما اینطور نیست. و «امواج اقیانوس» ارزش تماشا کردن را دارد تا ببینیم شرکتی مانند گیبلی چقدر می‌تواند به یک داستان نسبتاً ساده بیاورد. موسیقی اغلب در فیلم‌های آنها کلیدی است - لحن ایجاد می‌کند و به هدایت مخاطب کمک می‌کند. امتیاز شیگرو ناگاتا ثابت است، گاهی اوقات در نیمه اول تا حدی حواس‌پرت کننده است، اما به طور کلی بخشی از ساختار قطعه می‌شود و فیلم بدون آن کار نمی‌کند. البته، تیم جیبلی همچنین حس بصری ملایم و زیبایی را به فیلم می‌آورد که دیگران حتی آن را در نظر نمی‌گیرند. اینجا فوق‌العاده ظریف است – هیچ طرح موجود یا خلقت خارق‌العاده‌ای وجود ندارد که آن را آشکار کند – اما هنوز هم وجود دارد. این در جزئیات شخصیت، برش‌های عکس‌های طبیعت برای پیوند خاطرات اپیزودیک، انتخاب رنگ و موارد دیگر است.

در سال 1993 استودیو گیبلی هنوز یک شرکت نسبتا جوان بود. مطمئناً، میازاکی و تاکاهاتا قبلاً چند شاهکار را از دست داده بودند، اما این شرکت چندین شاهکار دیگر را در پیش داشت، همراه با شهرت بین المللی که در ربع قرن آینده به دست خواهند آورد. «امواج اقیانوس» ممکن است به تنهایی فیلم فوق‌العاده‌ای نباشد (برای ثبت، «فقط دیروز» است) اما هرگز کسل‌کننده نیست و به شکل‌گیری داستان شرکتی با استعداد آنقدر کمک می‌کند که در نهایت دنیای انیمیشن را برای همیشه تغییر دهد.