rons gone wrong

"ران اشتباه رفته است" متهم به تاکتیک‌های تهاجمی و موذیانه فناوری بزرگ و روش‌هایی است که با هر کلیک و مشاهده کمی بیشتر از حریم خصوصی خود صرف نظر می‌کنیم. این ماهیت سطحی رسانه‌های اجتماعی و چگونگی آن را روشن می‌کند. قلدری و ناامنی را تشدید می کند، به ویژه در میان جوانانی که به عنوان راه نجات برای آنها عمل می کند.

 

«ران اشتباه رفت» همچنین تجلیل از قدرت مثبت فناوری، توانایی آن در ارتباط دادن ما با دیگرانی که علایق مشترک دارند و آموزش و انتقال ما با لمس چند کلید است. و اساساً، این یک انیمیشن ماجراجویی پر جنب و جوش و گاهی خنده دار و یک داستان شیرین دوستی است.

 

این فیلمی است که می خواهد کیک خود را بخورد و آن را هم بخورد - با یک طرف کلوچه.

 

کارگردانان سارا اسمیت و ژان فیلیپ واین و کارگردان مشترک اوکتاویو ای رودریگز، که بر اساس فیلمنامه ای از اسمیت و پیتر بینهام کار می کنند، چیزی به ما نمی گویند که قبلاً نشنیده ایم و قبلاً نمی دانیم. دستگاه های الکترونیکی بد هستند. ما به بهای تعامل واقعی انسانی به آنها معتاد شده ایم. و پلتفرم‌هایی که برای متحد کردن ما طراحی شده‌اند، در واقع ما را از هم دورتر کرده‌اند. علاوه بر این، «ران اشتباه کرده است» از بی‌شمار فیلم‌های دیگر در روایت داستان یک پسر تنها و دوست دروید دوست‌داشتنی اما ناقصش، از «ET: The Extra-Terrestrial» و «Big Hero 6» تا «Her» و حتی آن را وام گرفته است. کمدی فراموش شده دهه 80 "رویاهای برقی".

 

اما اگر طراحی شخصیت در B-Bot، "بهترین دوست شما از جعبه"، با صورت خندان و سادگی لبه نرمش غیرقابل مقاومت نباشد، لعنت کنید. همانطور که توسط زک گالیفیاناکیس بیان می‌شود، او علی‌رغم لفظ لفظی بی‌رحمانه‌اش و چرخش‌های ناخوشایند عباراتش، آنقدر سرسخت و خوش‌نیت است، که نمی‌توانید او را دوست نداشته باشید. و با این حال، اگر متوقف شوید و در مورد آن فکر کنید، پیام های مختلط نمایش داده شده در اینجا مشکل ساز و اجتناب ناپذیر است.

 

جک دیلن گریزر ("It"، "Shazam!") صدای بارنی، یک دانش آموز راهنمایی نامناسب را ارائه می دهد که از انزوای تعطیلات می ترسد. وقتی که سازنده فناوری‌های بزرگ شبیه به اپل Bubble با یک دستگاه جدید براق عرضه می‌شود که شما را هر کجا که می‌روید دنبال می‌کند، همه چیزهایی را که دوست دارید می‌داند، و شما را از طریق برنامه‌هایتان با دیگران مرتبط می‌کند، هر بچه مدرسه‌ای به جز او یک دستگاه دریافت می‌کند. حتی می‌توانید پوست‌های رنگارنگ آن‌ها را، از خرگوش‌های خرگوش گرفته تا کشتی‌گیران مکزیکی، با اشاره به بازی‌های تعاملی مانند Roblox تغییر دهید. به عنوان یک هدیه تولد با تأخیر، پدر بیوه او (اد هلمز) و مادربزرگ بلغاری پیرمرد (اولیویا کولمن، در حال انجام کارهای صوتی غیرقابل تشخیص) راهی برای گرفتن هدیه برای او ابداع می کنند - مشکل اینجاست که از پشت یک کامیون افتاد، بنابراین کمی ناقص است.

 

با این حال، رون مینیمالیست (همانطور که بارنی او را نام می برد) مشتاق است راضی کند، و سکانس هایی که در آن او و بارنی تلاش می کنند با وجود نقص فنی اش به هم بپیوندند، قوی ترین فیلم هستند. یکی از بخش‌های جذاب، رون را پیدا می‌کند که در دنیا می‌چرخد تا عکس‌های خود را با غریبه‌ها به اشتراک بگذارد و درخواست‌های دوستی را که با کاغذ ساختمانی و مداد رنگی ساخته شده است، ارسال کند. سرعت در اینجا واقعاً هیجان انگیز است و بازی کلمات به طور مداوم هوشمندانه است. اما هنگامی که رون در لحظه ای که ویروسی می شود در زمین بازی غوغا می کند، مخترع ایده آلیست و هودی پوش B-Bot (جاستیس اسمیت) و مدیر عامل بی روح و وسواس سود Bubble (راب دیلینی) تلاش می کنند تا با کمترین آسیب جلوی آن را بگیرند. هر چند به دلایل مختلف نیات متضاد آنها با تلاش های فیلم برای اجرای همزمان در دو سطح متناقض موازی است: آنها به سادگی نمی توانند با هم کار کنند.

بینندگان جوان احتمالاً خودشان را در این شخصیت‌ها می‌بینند، چه افرادی تنها مانند بارنی باشند یا دختران محبوب غمگین پنهانی مانند ساوانا (کایلی کانترال) که دائماً به حیوانات رسانه‌های اجتماعی غذا می‌دهند تا عزت نفس خود را تقویت کنند. فیلم بهتری هم وجود دارد که به این موضوع می پردازد: «کلاس هشتم» بو برنهام. اما برای نوجوانان و کودکان کمی کوچکتر، این مدل کمتر پیچیده باید به خوبی کار کند.