Your Name
"احساس می کنم همیشه به دنبال چیزی هستم، کسی." آیا همه ما در مقطعی از زندگی خود این احساس را نداشته ایم؟ احساس جابه‌جایی از زندگی روزمره‌مان، و جستجو برای چیزی که ما را به یک احساس معمول‌تر از عادی بودن لنگر می‌اندازد؟ پدیده ژاپنی «اسم تو»این فیلم پرفروش‌ترین فیلم سال گذشته این کشور و پرفروش‌ترین فیلم انیمه تمام دوران در سراسر جهان بود، با پشت سر گذاشتن «Spirited Away») درباره این حس بسیار قابل ربط به دنبال چیزی است، کسی، جایی و خیلی بیشتر. این یک اثر زیبا و گیرا است که شروعی دشوار دارد اما به یک پایان احساسی و قدرتمند شتاب قابل توجهی می‌دهد. و در تمام طول سال یک فیلم انیمیشنی با ظاهر بهتر نخواهید دید.
ماکوتو شینکای، نویسنده/کارگردان، مفهومی شبیه «جمعه عجیب» را می‌پذیرد و آن را با مالیخولیا و صداقت آغشته می‌کند. چیدمان نسبتاً ساده است: میتسوها (مونه کامیشایریشی) یک دختر دبیرستانی است که در ایتوموری خیالی، دهکده ای زیبا و عجیب در منطقه هیدا ژاپن زندگی می کند. تاکی (ریونوسوکه کامیکی) پسر کمی بزرگتر است که در توکیو زندگی می کند. هر دوی آنها بچه‌های متوسطی هستند که حلقه‌های اجتماعی خاص خود را دارند، اما هیچ ارتباط واقعی ندارند و زندگی بسیار متفاوتی دارند، حداقل تا حدی با تنظیمات به همان اندازه زرق و برق‌آمیز شهر در مقابل کشورشان تعریف می‌شود.
یک روز تاکی از خواب بیدار می شود و به پایین نگاه می کند تا سینه ها را ببیند. او در بدن میتسوها است. روز بعد، میتسوها به شکل خودش اما با خاطرات مبهم روز قبل از خواب بیدار می شود. و البته همین اتفاق برعکس می‌افتد. میتسوها و تاکی عمدتاً از طریق گفتگو با اطرافیانشان در مورد رفتارهای عجیبشان متوجه می شوند که به طور تصادفی و فقط بعد از خواب مکان خود را عوض می کنند. آنها به‌جای وارد شدن به هیجین‌های حواس‌پرتی مانند فیلم‌های دیزنی دهه ۸۰، برای کمک به یکدیگر کار می‌کنند و یادداشت‌ها و خاطرات روزانه‌ای درباره اتفاقاتی که هنگام تغییر مکان برای یکدیگر افتاده است، می‌گذارند. به عنوان مثال، میتسوها شهامت صحبت کردن با دختری را دارد که تاکی دوست دارد و به عنوان نوعی سیرانو دو برژراک، تغییر بدن را ایفا می کند. اما یک روز، آنها دیگر تغییر نمی دهند و تاکی به هیچ وجه نمی تواند Mitsuha را در اختیار بگیرد. او خاطرات مبهمی از مناظر زندگی میتسوها دارد و تلاش می کند تا او را پیدا کند. این زمانی است که "نام شما" به چیزی بسیار غیرمنتظره تبدیل می شود.
گفتن اینکه "Your Name" از نظر بصری قابل توجه است، دست کم گرفتن بزرگی است. شینکای و تیمش هم چشم به جزئیات و هم بینشی شاعرانه دارند. تنظیمات "اسم شما" به نوعی در عین حال زنده و جادویی هستند. خواه سیستم قطار توکیو باشد، آسمان‌خراش‌های زیبای آن که آسمان را لمس می‌کنند، افقی بی‌پایان در ایتوموری، یا حتی فقط مجموعه‌ای از خیابان‌ها در دامنه کوه، «نام تو» یکی از آن فیلم‌های انیمیشنی است که در آن می‌توان هر کدام را انتخاب کرد. هنوز از آن قاب بگیرید و به دیوار خود آویزان کنید. و با این حال، جلوه های بصری فوق العاده فیلم هرگز داستان سرایی را خفه نمی کند. آنها با یکدیگر در هم تنیده اند به نظر می رسد "نام شما" اغلب می گوید: شهر یا کشور، دنیای زیبایی است و ما فقط باید جایگاه خود را در آن پیدا کنیم.
شینکای از بسیاری از تله‌های روایی بالقوه اجتناب می‌کند (که به نظر می‌رسد بازسازی لایو اکشن اجتناب‌ناپذیر با کمال میل وارد صحنه می‌شود). برای مثال، میتسوها و تاکی تفاوت‌های جنسیتی را بدون احساس کلیشه‌ای به شیوه‌ای که فیلم‌های هالیوود اغلب تعریف می‌کنند، حفظ می‌کنند. ما احساس می کنیم که این دو فرد بسیار متفاوت در جنسیت و طبقه مشترک هستند بدون اینکه شخصیت خود را همزمان از دست بدهند. این فیلم در مواقعی من را به یاد جمله معروف راجر در مورد همدلی می‌اندازد، در مورد اینکه چگونه فیلم موهبتی دارد که ما را به گونه‌ای که هیچ چیز دیگری این کار را نمی‌کند، جای دیگران بگذارد. میتسوها و تاکی احتمالاً هرگز در دنیای واقعی با هم تعامل نخواهند کرد، اما شروع به حمایت از یکدیگر می کنند و برای شادی یکدیگر ضروری هستند. این ایده که کسی را که هرگز ملاقات نکرده‌اید و هرگز با او ارتباط برقرار نمی‌کنید، نیازها، شادی‌ها و ترس‌های شما را دارد، چیزی است که در سال 2017 ارزش به خاطر سپردن را دارد. این ایده من را به یاد "ورود" انداخت، همانطور که فیلم از آن خارج می‌شود. مفهوم این جهان و سپس آن را با مسائلی که همه ما می توانیم با آنها ارتباط برقرار کنیم، مرتبط می کنیم.
بیش از همه، «نام تو» زیبایی خارق‌العاده و واقعیت پایه‌ای را به روش‌هایی متعادل می‌کند که خارج از انیمیشن غیرممکن است. شینکای به طور متناوب بین چشم اندازهای دقیق از توکیو که احساس می‌کند از عکس‌های موقعیت مکانی واقعی ساخته شده‌اند و تصاویر خارق‌العاده مکان‌هایی که در دنیای واقعی وجود ندارند، استفاده می‌کند و هرگز این تعادل را به دو طرف منحرف نمی‌کند. بیشتر و چشمگیرتر می شود. تعداد کمی از فیلم‌های متحرک در خاطرات اخیر صحنه‌ای روی صحنه برای چنین پلان پایانی پرباری ساخته‌اند. تعداد کمی از فیلم‌های انیمیشنی که اخیراً به این کیفیت رسیده‌اند.
